Και απλά κοιτά.... Δεν μπορεί να πάει σχολείο, δεν μπορεί να παίξει με τους φίλους του, δεν μπορεί να πάει στην παιδική χαρά, δεν μπορεί να πάει σε παιδότοπο (είδος πολυτελείας), δεν μπόρεσε να κάνει παρέλαση, δεν το είδαν οι γονείς του να λέει το ποίημα του... Δεν άναψε την λαμπάδα Το Πάσχα, δεν γιόρτασε τα γενέθλια του όπως θα ήθελε, δεν πήγε το καλοκαίρι σε πανηγύρι με την γιαγιά & τον παππού, δεν μπορεί να κάνει καμία δραστηριότητα της ηλικίας του... Και τώρα, σήμερα που μιλάμε, δεν μπορεί να αγοράσει το αγαπημένο του παιχνίδι......
Για όλα εκείνα τα παιδιά που βιώνουν το ίδιο εύχομαι Ο Θεός όσα τους απαγορεύουν ΣΉΜΕΡΑ, να τα ζήσουν αργότερα με μεγαλύτερη χαρά και αισιοδοξία για όλες αυτές τις χαμένες ημέρες.... Δώστε πίσω τις ζωές μας, αυτό!