Ο δρόμος στην Πίνδο αριστερά και δεξιά είναι γεμάτο Δασική Oξιά – Fagus Sylvatica στην επίσημη ορολογία της και Μαύρη Πεύκη – Pinion Nigra, ναι αυτή που χρησιμοποιεί ο Κorres στα καλλυντικά του. Ακούγονται νερά να κυλάνε και πουλιά που κελαηδούνε ξέγνοιαστα. Η διαδρομή μέσα από τα βλαχοχώρια με τους πέντε κατοίκους του χειμώνα και τους δυο χιλιάδες το καλοκαίρι μοναδική για να φτάσετε στη Βάλια Κάλντα
Παρατηρούμε τη φύση και βλέπουμε πόση σοφία διαθέτει. Τα υγιή δέντρα τροφοδοτούν τα μη υγιή. Τα μικρά τα μεγαλύτερα, τα γηραιά τα νέα δίχως σειρά μα μόνο με κριτήριο το πόση ενέργεια διαθέτει το καθένα. Η δικαιοσύνη σε όλο της το μεγαλείο. Σημασία έχει το δάσος και όχι το δέντρο. Και κάθε δέντρο έχει μοναδική προσφορά. Τα γέρικα δέντρα γυρίζουν τα κλαδιά τους προς τα κάτω, σαν να νοιώθουν το βάρος των ετών, και σε όποιο σημείο του κορμού κάποιου δέντρου δεν το βλέπει ήλιος δεν φυτρώνουν κλαδιά – ποτέ ξανά. Τοξικά φυτά και ζώα υπάρχουν παντού, για να διατηρείται η ισορροπία και ποδοπατημένες κορυφές δεν έχουν ίχνος βλάστησης απ’ την υπερβόσκηση και υπερπάτηση.
Ο Όρλιακας στέκεται αγέρωχος μπροστά μας – το δεύτερο μεγαλύτερο βουνό της Ελλάδας και έχεις τη δυνατότητα για ορεινή πεζοπορία, ορειβασία και αναρρίχηση, περιβαλλοντική εκπαίδευση και ενημέρωση, σπηλαιολογία και μαθήματα επιβίωσης.
Στη Βάλια Κάλντα επικρατεί η απόλυτη ηρεμία και συμμετέχεις στην «οργόνη», την κοσμική αρχέγονη ενέργεια .Φυτρώνουν υπερτροφές και φυτά μικρά, μεγάλα και μικρούτσικα τα οποία είναι η σωτηρία του ανθρώπου. Μαγεύεσαι από τους καταρράκτες και βουτάς στο αρκουδόρεμα με τα κρυσταλλένια νερά σε καθαριότητα και βαθμούς θερμοκρασίας.
Παρέες νέων παιδιών κατασκηνώνουν στην περιοχή ,χαίρονται τη φύση και απολαμβάνουν το καθαρό αέρα. Είναι σημαντική η πρόκληση της νεολαίας για εναλλακτικές μορφές διακοπών και δραστηριοτήτων.
Το βράδυ αλυχτούν οι λύκαινες και οι αρκούδες βολτάρουν μακριά από τα σύνορα των ανθρώπων. Τα ζώα ξέρουν να σέβονται τα όρια και τις λεπτές γραμμές. Οι επισκέπτες μπορούν να κατεβούν στα βλαχοχώρια και να γλεντήσουν με τους ντόπιους, να γευτούν παϊδάκια προβατίνας, γαλοτύρι, φρέσκα χόρτα και γλυκό ροζέ κρασί, να τραγουδήσουν με τους διπλανούς, όλη μαζί μια παρέα, να ζήσουνε τη Μύκονο των Γρεβενών όπως ονομάζουν οι ντόπιοι το χωριό Αβδέλλα.
Ο οικολογικός τουρισμός και οι δραστηριότητες στη φύση δίχως αυτές να ρυπαίνουν και να βλάπτουν το φυσικό περιβάλλον είναι μια αναγκαιότητα για όλους μας. Η φύση είναι ζωή και προσευχή και το μέλλον.
Αν είναι να πάρεις τα βουνά και τα λαγκάδια είναι η πιο σωστή απόφαση για χειμώνα και καλοκαίρι.
Της Λαμπροπούλου Βάιας